Мин сине шундый сагындым...

Сагыну – авыр, ләкин авыррак – сагынырлык кешең булмаса... Беренче мәхәббәт дигән хиснең язмышы гаҗәп: бик азга гына кабына да, нуры бөтен гомер буена сузыла. Иң-иң авыр чакларда күңелне җылыта, тормыш сынауларын кичерергә ярдәм итә. Ул сине яшьлегең белән бәйли, шул ук вакытта алга таба атларга – киләчәккә барырга әйди. Бу иксез-чиксез галәмдә үз кешеңне эзләп табу – могҗизага тиң! Җаныңның яртысын! Меңнәр арасыннан – бердәнбереңне! Шуңа да һәр очрашу, һәр танышу – үзе бер тарих! Әлеге тарихларның һәрберсе – МӘХӘББӘТ дигән калын китапның бер бите. Кызганыч, дөньяда барлык очрашуларның да ахыры кавышу белән төгәлләнми. Сукмаклар аерыла, йөрәккә АНЫҢ исеме белән бергә сагыну хисе кереп урнаша. Кайчакта – бөтен гомергә... Беренче мәхәббәт, гомумән мәхәббәт тарихларын туплаган бу китапны без монда сезнең белән бергәләп язабыз. Иң җылы, иң матур тарих – сезнеке булыр...